Το πολιτισμικό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι περισσότερο μεταβαλλόμενο και γίνεται όλο και πιο διαφοροποιημένο σε σχέση με το παρελθόν. Η πολιτισμική πολυμορφία αποτελεί βασική συνθήκη της ανθρώπινης κοινωνίας και εμφανίζεται ως επακόλουθο της διασυνοριακής μετανάστευσης, της απαίτησης διατήρησης των πολιτισμικών διαφορών στο πλαίσιο της διαμόρφωσης της διακριτής πολιτισμικής ταυτότητας των κοινωνικών ομάδων, των πολιτισμικών επιπτώσεων της αλληλεπίδρασης διαφορετικών πολιτισμών, της αυξανόμενης αλληλεξάρτησης μεταξύ όλων των περιφερειών του κόσμου και της προόδου στην πληροφορική και στα ΜΜΕ.

Η διαφορετικότητα αποτελεί επίσης ένα κοινωνικό και πολιτικό προτέρημα των κοινωνιών, το οποίο πρέπει να επεκταθεί και να διαχειριστεί σωστά. Παράλληλα όμως η διαφορετικότητα φέρνει στο προσκήνιο νέες κοινωνικές και πολιτικές προκλήσεις. Η πολιτισμική πολυμορφία συχνά προκαλεί τον φόβο και την απόρριψη. Στερεότυπα,  ρατσισμός, ξενοφοβία, μισαλλοδοξία, διακρίσεις και βία μπορεί να απειλήσουν την ειρήνη και την ίδια την ύπαρξη των τοπικών και εθνικών κοινοτήτων.

Ο διάλογος μεταξύ των θρησκειών, ένα από τα παλαιότερα και πιο θεμελιώδη είδη κοινωνικού διαλόγου, είναι ένα αντίδοτο στην απόρριψη και στην κοινωνική βία. Ωστόσο στην πολιτική συζήτηση, η παράμετρος του διαθρησκευτικού διαλόγου εξακολουθεί να μην είναι επακριβώς καθορισμένη και επαρκώς αναπτυγμένη.

Σε γενικές γραμμές, ο στόχος της συνάντησής μας είναι να αναζητήσουμε μαζί τρόπους ειρηνικής και εποικοδομητικής συμβίωσης σε έναν όλο και περισσότερο πολυθρησκευτικό  κόσμο αναπτύσσοντας μια διάσταση αλληλογνωριμίας και συνεργασίας. Ο διαθρησκειακός διάλογος μπορεί επίσης να αποτελέσει ένα εργαλείο για την πρόληψη και την επίλυση των συγκρούσεων με την ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου .

Ειδικότερα, έχουν καθοριστεί οι ακόλουθοι στόχοι:

-         Να συζητήσουν εκπρόσωποι των κοινοτήτων, θρησκευτικοί λειτουργοί και ειδικοί επιστήμονες σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης

-         Να μοιραστούμε οράματα και κοινά εργαλεία, να κατανοήσουμε και να μάθουμε από αυτούς που δεν βλέπουν τον κόσμο με την ίδια οπτική με μας

-         Να εντοπίσουμε ομοιότητες μεταξύ διαφορετικών παραδόσεων και αντιλήψεων

-         Να επιτύχουμε μια έστω θεμελιακού επιπέδου συναίνεση, ώστε οι όποιες διαφορές ανακύπτουν να μην επιλύονται με τη βία 

-         Να συντελέσουμε στην εύρεση ενός τρόπου δημοκρατικής διαχείρισης της πολιτισμικής πολυμορφίας, προχωρώντας από κοινού στις αναγκαίες προσαρμογές για όλους τους τύπους των υφιστάμενων κοινωνικών και πολιτικών ρυθμίσεων

-         Να συνεισφέρουμε στη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα σε εκείνους που αντιλαμβάνονται την πολυμορφία ως απειλή και εκείνους που το βλέπουν ως εμπλουτισμό

-         Να ανταλλάξουμε ιδέες για τις βέλτιστες πρακτικές ιδιαίτερα στους τομείς του διαπολιτισμικού διαλόγου, της δημοκρατικής διαχείρισης της κοινωνικής διαφορετικότητας και την προώθηση της κοινωνικής συνοχής

-         Να αναπτύξουμε από κοινού νέα σχέδια. 

Ευκολότερο από το να δοθεί ένας απλουστευτικός ορισμός του διαθρησκευτικού διαλόγου είναι να περιγραφούν οι συνθήκες, οι βασικοί παράγοντες που χαρακτηρίζουν έναν πραγματικά ουσιαστικό διαθρησκευτικό διάλογο. Με βάση την υπάρχουσα εμπειρία, μπορεί κανείς να προτείνει τουλάχιστον έξι βασικές προϋποθέσεις οι οποίες είτε πρέπει να πληρούνται από την αρχή, μπορούν να επιτευχθούν ακόμη και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας:

-         Εθελοντική συμμετοχή στο διάλογο

-         Ισότιμη μεταχείριση όλων των συμμετεχόντων

-         Μια νοοτροπία (εκατέρωθεν) που να χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, περιέργεια και τη δέσμευση να μην επιθυμεί κανείς να «κερδίσει» το διάλογο

-         Ετοιμότητα για να εξεταστούν τόσο οι πολιτιστικές ομοιότητες όσο και οι διαφορές

-         Ένας ελάχιστος βαθμός γνώσεων σχετικά με τα διακριτικά χαρακτηριστικά της δικής μας και των άλλων πίστεων

-           Ικανότητα να βρούμε  μια κοινή γλώσσα για την κατανόηση και το σεβασμό των θρησκευτικών διαφορών